Vandaag ff bijkomen. Gisteren hebben we namelijk een hele lange reis gemaakt naar het verre Uruguay. NOT… Het ligt hier aan de overkant van Buenos Aires en is in 60 minuten te bereiken. Het is natuurlijk te gek om van dit land ook een stempeltje in je paspoort te hebben. We staan om 5:00 uur vroeg op want de boot vertrekt hier om 07.00 uur. Aan boord van deze grote snelle ‘power boat’ zitten we lekker in vliegtuigstoelen en pakken een ‘power nap’. Als we aankomen huren we een golfkarretje voor 50 euri (voor de hele dag). Deze luxe laten we niet aan ons voorbij gaan. Het blijkt een gouden greep want Mees ontwikkelt een allergie voor wandelen en in korte tijd zien we op deze manier veel. Bijkomend is het lachen gieren brullen. Vooral met Sico achter het stuur. Hij scheurt het hele stadje door alsof het TT-circuit van Assen betreft. Bijna ieder vrouwelijk geslacht krijgt een toet van de claxon en de honden hier zijn afgericht om die gekke toeristen achterna te rennen.
Het is een charmant stadje Colonia del Sacramento. Veel laagbouw en de oude straten zijn netjes en verzorgd net als de mensen. Wat ons opvalt in deze oudste stad van Uruguay is de vuurtoren, een stadsmuur, een klein haventje en veel politie. De sfeer voelt hier goed. Het is rustig en gemoedelijk. Ik kan mij goed voorstellen dat de rijken zich hier willen vestigen. Als we verder landinwaarts rijden zien we dan ook allerlei super de luxe moderne villa’s te koop. Het is ook niet zo gek dat we een hier een Shereton hotel tegenkomen. Eindelijk weer eens een overheerlijke caesar salade gegeten.
Na wat lekkere boodschappen te hebben gedaan, op naar het strand. M&M weten niet hoe snel ze het water in moeten en wij weten niet hoe snel we in de schaduw een dutje moeten doen. Heerlijk muziekje en drankje erbij. Bob Marley en UB40 zorgen ervoor dat we ons in een volledige staat van relaxedheid komen. De boot gaat om 19.00 uur weer terug, dus toch ff opletten. Als we boven de terminal in komen zien we een apart tafereel. Er staat een hele nette rij van ongeveer 70 meter met mensen te wachten om de boot op te komen; zeker bang dat ze niet mee mogen!? Iedereen sluit ook netjes achteraan. Een grappig gezicht. Wij besluiten na deze oh zo vermoeiende dag lekker op de bankjes te gaan zitten met een Patricia biertje. We zijn op reis en vakantie niet waar!?
’s Avonds gaan we naar een bistro hier op de hoek van ons appartement in San Telmo, de wijk van de kunstenaars en elegante koloniale architectuur. M&M moeten wel erg wennen dat het eten anders is dan in Holland. Het zorgt voor veel discussies, dwingende ogen, geïrriteerde stemmingen, omkoperij, smekerij alles wat niets met NLP of “How 2 talk 2 kids” te maken heeft wordt in de strijd gegooid. We vallen allemaal af. Voor papa en mama fijn, maar voor M&M blijft er op deze manier niet veel van die lichaampjes over. We eten hier dan regelmatig ook patat, tosti’s, broodjes, Milanese (schnitzel), spaghetti, eitjes. Ook Vincent heeft wat eten betreft opstartproblemen. Het eten wordt aan de lopende band naar de keuken teruggestuurd, zoals goed Argentijns vlees dat volledig doorgebakken op je boord wordt gezet . We zijn verwend. Dat is een conclusie die we zeker trekken. Eten koken in dit appartement is een mogelijkheid maar geen genot. Te weinig en errug vieze pannen uit de jaren 50. Ons onderkomen is erg sfeervol maar niet schoon, zeg maar gewoon ranzig. We zullen hier echt aan moeten gaan wennen want het zal in die acht maanden soms nog veel erger worden.
Morgen gaan we naar Plaza de Mayo naar de dwaze moeders, waar heel veel belangrijke politieke evenementen plaatsvinden. We gaan M&M vertellen wat hier is gebeurd en ze leren dat geweldloos strijd voeren de meest krachtige strijd is die er bestaat. Een hele mooie opdracht van Birgit, Onno, Michiel en Lizelotte. Zie hieronder alvast een foto. Last but not least zie je de foto’s van onze kerstavond in Buenos Aires met de nachtelijke passie in een tango café.
Kerstavond in onze patio met andere huurders. Proost!
Klik hier voor meer foto’s
