Voor de dwaze moeders en andere actievoerders gaat ondertussen al lang niet meer alleen om de verdwenen zonen en kleinzonen. Het is ook een burgerlijk verzet tegen de militaire dictatuur en de schending van de mensenrechten. Willen jullie de ”Dwaze Moeders” tijdens hun ronde om de piramide steun betuigen? Deze opdracht van Birgitte Trip hebben wij hartelijk aangenomen.

Om 15.30 uur maken een aantal moeders elke donderdag nog steeds hun rondje op het plein Plaza de Mayo in Buenos Aires. Gelukkig een klein rondje want deze moedige moeders zijn intussen behoorlijk op leeftijd. Op 29 december 2011 kan de taxi ons niet op het plein afzetten, want het is afgezet door politie. Bij mij ontstaat een raar onderbuik gevoel. De straten zijn ook nog eens bezaaid met witte papiersnippers (het gooien van de snippers luid de vakantie in) en maakt zo het gevoel van chaos nog groter. Het laatste stukje lopen we in de verzengende hitte van zo’n 38 graden. Sico zit al op een bankje het tafereel op het plein gade te slaan. We zien dat het plein is voorzien van grote protestfoto’s. Niet de meest fijne foto’s voor kinderogen, maar het laat duidelijk zien dat dit plein een grote geschiedenis aan protesten heeft gehad.

Er staat een klein groepje kordate oude dames met foto’s van hun dierbaren. Ze zijn te herkennen aan hun witte hoofddoeken. Aan de andere kant staat een veel grotere groep met ook veel jongere mensen. De grote groep staat met spandoeken, vlaggen en maken beduidend meer lawaai. We besluiten om achter het kleine zwijgende groepje mee te lopen om op deze manier ons medeleven te tonen. Het dringt me op dat moment door dat deze mensen – net zoals waarschijnlijk 30.000 andere mensen – hun kind hebben verloren en geen idee hebben wat er met ze is gebeurd. Als mens en moeder is dit niet voor te stellen. Ik wil het mij ook niet voorstellen. Het moet frustrerend zijn dat er nog zo weinig bekend is. Menno en Mees zijn er stil van.