We gaan met onze camper naar een grot toe. Deze is vlak bij onze camping op het noorder eiland in Nieuw Zeeland. Ons camper navigatiesysteem geeft de route al niet meer aan. We herinneren ons nog de waarschuwingen en dreigementen van de camperverhuurder,”don’t go on these roads”. De weg leidt ons namelijk naar gravelwegen waar we met onze grote zespersoons camper met angstzweet uiteindelijk ergens beneden bij een verlaten grot aankomen. De Waipu Cave. Er is werkelijk niemand te bekennen. Alleen een hekje bij een veld voor een grote berg in een dal.

Zijn wij dan de enigen die de grot in durven gaan? De ingang van de grot is indrukwekkend en nu komen toch eindelijk onze hoofdlampen van pas. Het is echt pikkedonker en langzaam wennen onze ogen aan de duisternis. Als we onze lampen uitdoen zien we honderden glimwormen hun werk doen. Stralen in de duisternis.

De jongens vinden het heel spannend. Dit wordt alleen maar erger als we een enorme blote voetafdruk in de modder zien (zie eind filmpje hieronder).  Laten we maar hopen dat iemand zichzelf een geintje heeft beloofd. We lopen verder totdat we onze weg niet meer kunnen voortzetten zonder onze voeten nat te maken. We horen ver weg een waterval en ik – Karin – krijg de zenuwen want het heeft de vorige avond flink geregend en ik heb natuurlijk teveel enge films gezien. Het water is ijskoud en we staan er tot ons middel in. Na 20 minuten is het mooi geweest. Na enige overtuiging krijg ik iedereen mee terug de buitenlucht in. Genoeg spanning voor de hele week.