Sinds we met onze wereldreis begonnen, zijn we volgers van de inspirerende en informatieve reisblog van Freek en Claudia: Backpackgek.

Als je tips wilt over allerlei zaken qua reizen, dan bij je op hun website aan het goede adres. Zij hebben ons geïnterviewd voor hun blog, dat begin augustus 2012 wordt gepubliceerd. Ook wij vinden het leuk om Freek en Claudia te interviewen en dit met je te delen. Zie hieronder onze vragen en hun antwoorden. Veel leesplezier.

Wie zijn jullie? Wat is jullie hoger doel in het leven?

Wij zijn Freek en Claudia en wij zijn sinds september 2011 op wereldreis. Vorig jaar namen we beide ontslag, zegden we ons huurappartement op en vertrokken we voor onbepaalde tijd naar de andere kant van de wereld. Inmiddels zijn we dus al bijna tien maanden van huis en trokken we, na de geweldige start met de Transmongolië Express, door Azië en Nieuw-Zeeland. Nu zijn we in Kenia en doen we vrijwilligerswerk in een kindertehuis in Nairobi.

Onze wereldreis is voor ons niet alleen maar één grote vakantie. We hebben ons werk gemaakt van onze reisblog Backpackgek.nl. Via deze website delen we niet alleen onze tofste reisverhalen, maar bieden we talloze tips voor de voorbereiding van een grote reis, delen we inspiraties en houden we interviews met inspirerende reizigers en interessante initiatieven die we onderweg tegenkomen.

Welke belevenis heeft je het meest qua gevoel aangegrepen tijdens jullie wereldreis?

We zijn allebei enorm geraakt door ons bezoek aan Tibet. Na een lezing van de Dalai Lama, zo’n zeven jaar terug, stond dit gebied op ons verlanglijstje en het was dan ook heftig om uiteindelijk op de heilige grond aan te komen. Het was een inspirerende tocht, maar ook een reis die ons enorm aan het denken zette over het leven van de mensen in Tibet. Mensen die leven in armoede, hun land nooit kunnen verlaten en de naam van de huidige Dalai Lama, de man die wij ‘gewoon’ konden zien in Europa, eigenlijk niet eens kunnen noemen.

Ook ons bezoek aan Myanmar was indrukwekkend op een positievere manier. Net toen wij op het punt stonden aan boord te gaan van het vliegtuig dat ons van Bangkok naar Yangon zou brengen, werden nieuwe verkiezingen aangekondigd, werd bekend dat nobelprijswinnares Aung San Suu Kyi zich kandidaat zou stellen en bracht Hillary Clinton een bezoek aan het land. Inmiddels zijn de verkiezingen geweest en vinden er, na hele lange tijd, veranderingen plaats in het land. Het blijft voor ons interessant om dit land te volgen en het voelt voor ons alsof we op een speciaal punt in de geschiedenis in dit land waren.

Wat zijn de drie belangrijkste verschillen qua gedachten en gevoel tussen het begin van de reis en nu na 10 maanden?

Vooraf dachten we dat we oneindig door zouden reizen en iedere dag weer nieuwe plekken zouden ontdekken. Fout. In het begin reisden we vrij snel, maar we beseften al snel dat we af moesten remmen toen we de schoonheid van plekken niet meer zagen. We merkten dat we langere pauzes in moesten bouwen en soms gewoon even op een plek moesten wonen. Nu bouwen we dus zo nu en dan een periode in om ergens wat langer te blijven, een plaats écht te leren kennen en op te laden voor de volgende reis.

Hoewel we vooraf best wisten dat reizen niet altijd gemakkelijk is, is het toch heftig om te merken dat er dagen zijn die simpelweg niet leuk zijn. We hebben heus wel eens heimwee naar familie en vrienden in Nederland, missen soms het hebben van een echt thuis en worden steeds weer geraakt door armoede. Maar toch, ook als we weer eens een dag opgevouwen hebben gezeten in een rammelende bus, beseffen we hoe bevoorrecht we zijn dat wij dit vervoermiddel kunnen gebruiken om weer in het volgende paradijs te komen, terwijl onze medepassagiers iedere dag over deze weg stuiteren en zeven dagen per week werken om rond te komen. Dan kijk je elkaar aan en besef je dat je eigenlijk helemaal niet mag klagen.

Ook dachten we dat het reizen ons enorm zou veranderen, maar tijdens het reizen merken we juist dat we niet veranderen, maar onszelf juist meer ontdekken. Dat klinkt misschien een beetje zweverig, maar door zo vrij te zijn, sta je heel erg in contact met jezelf en met wat je echt wil. Dat besef maakt ons enorm gelukkig.

Wat ga je anders doen als je weer terug thuis bent?

Hoewel we nog lang niet denken aan stoppen met reizen, ontdekken we steeds weer punten waar we niet meer in terug willen vallen. Toen we nog in Nederland woonden, lieten we onszelf soms teveel leiden door ons werk. We maakten allebei lange dagen en er bleef soms te weinig vrijheid over. Ook piekerden we veel over de toekomst.

We hebben geleerd veel meer in het nu te leven, bijvoorbeeld door veel yoga te doen in verschillende landen en in een ashram in India te leven. We staan nu veel meer in contact met onszelf en leren heel goed onze keuzes te maken die enkel en alleen zijn gebaseerd op ons eigen gevoel. We laten ons zoveel mogelijk leiden door onze eigen wensen en dromen. Ook maar het reizen ons geduldiger en maken we ons veel minder druk om onbelangrijke dingen in het leven.

Wat betekent voor jullie vrijheid?

Tijdens het reizen hebben we beseft dat vrijheid voor ons in Nederland een begrip was waar we eigenlijk maar weinig over nadachten. Nu weten we hoe bevoorrecht we zijn dat wij ‘zomaar’ onze banen op konden zeggen en konden vertrekken voor deze droomreis. We ontmoeten steeds weer mensen die nog nooit hun eigen land hebben verlaten en dat waarschijnlijk hun hele leven nooit gaan doen. Ook kom je op reis mensen tegen die niet zomaar ieder land binnenkomen, simpelweg door hun afkomst. Ook voelen wij ons enorm bevoorrecht dat wij de kans hebben gehad naar school te gaan, te studeren en ongestoord buiten konden spelen zonder gevaar te lopen.

Wat is jullie hoogtepunt tot nu?

Dit is de lastigste vraag en ik denk dat we hem nooit goed kunnen beantwoorden, maar toch pikken we graag een paar fantastische ervaringen. De start met de Transmongolië Express was een overgetelijke ervaring. Ook onze trip door Tibet, onder andere door Lhasa en naar de Mount Everest, was speciaal en raakte ons diep. Verder zijn we nog steeds enorm trots op het feit dat we het Annapurna Circuit in Nepal hebben gelopen. Twee weken bikkelen door de prachtige bergen met het uiteindelijk hoogtepunt: de pas op ruim 5400 meter hoogte. Verder dromen we nog steeds over de indrukwekkende natuur van Nieuw-Zeeland, de weken met onze familie in Indonesië, de heftigheid van India, de fantastische mensen van Myanmar, de ballonvaart in Laos en recentelijk: onze droomsafari in de Maasai Mara in Kenia.

Waar kunnen we jullie inspirerende artikelen vinden? Wanneer komt hier een mooi boek van uit?

We delen al onze ervaringen, hoogtepunten, dieptepunten en tips op onze reisblog Backpackgek.nl. We schrijven eerlijk over alles wat met onze reis te maken heeft. Van wat we per dag uitgeven tot de overheerlijke gerechten die we eten.

We werken aan ons eerste boek, maar doen dat in een rustig tempo. Nu zijn we vooral heel druk met reizen, ontdekken, genieten en reisbloggen. En ja, dat is nog steeds een droomleven.